Verhalen/essays / Sebalds wonderland

W.G. Sebald kon geen stap buiten de deur zetten of hij verdween als Alice in een diep gat naar het wonderland van de geschiedenis. Het is al raak in de eerste alinea’s van Campo Santo, de nu in vertaling verschenen bundeling verhalen en essays van de in 2001 bij een auto-ongeluk vroegtijdig overleden Duitse schrijver. Sebald, of althans de ik-figuur (het is nooit helemaal duidelijk wanneer Sebald non-fictie of fictie bedrijft, dat is een van de intrigerende eigenschappen van zijn werk) is op vakantie in Corsica. Op een ‘mooie, stralende dag’ wandelt hij wat door Ajaccio, bekijkt geïntrigeerd de vreemde namen op de brievenbussen en staat dan opeens voor de ingang van het Musée Fesch, gewijd aan de verzameling van een zekere Joseph Fesch. Die was een neef van Napoleon, ontdekt de verteller. De keizer benoemde Fesch tot kardinaal, de kardinaal ging kunst verzamelen, de verzameling eindigde in dit museum. Volgt een korte inventarisatie van...