Het oog

De wereld van Ivo Hendriks (1976) is er een van chaos en paradoxen. Het sfumato hoofd van een blozend cherubijntje op het lichaam van een politieman. Het gezicht van een Aziatisch meisje met de ogen van een tachtigjarige. De lippen van de Stones en het krokodilletje van een posh kledingmerk. Jezus als man en vrouw, als martelaar in pornopose. Leve het postmodernisme!

In zijn collages probeert Hendriks tegenstrijdigheden van de huidige samenleving te vangen. Aangezien de werkelijkheid ons tegenwoordig in snippers wordt voorgeschoteld, kan dat het beste met schaar en plakstift, meent de kunstenaar. Hendriks doet wat de Dadaïsten in 1920 al deden, maar gebruikt daarbij de clichés van bijna een eeuw later. Het resultaat: bonte, vaak absurdistische beelden waarin politieke, pornografische en esthetische motieven vechten om de voorgrond. Nu te zien in Groningen: een overzicht van Hendriks’ wrange tweedimensionale kijkdozen.

‘Tuin van Ede’, Ivo Hendriks, t/m 22 juni,...