Film / Het oeuvre van Nanouk Leopold

Met een handdoek om zijn middel geslagen loopt de man na het douchen de schemerige huiskamer in. Voor de kachel gooit hij zijn handdoek af en blijft daar een tijdje naakt staan. We zien hem vanaf de zijkant. Het filmbeeld is weids, er is veel donkere kamer om de man heen, met meubelstukken als zwarte gestalten. Achter de naakte man vormt het raam een oplichtend kader: blauw ochtendlicht kiert door de neergelaten rolluiken. En vanuit een openstaande deur links valt zacht strijklicht op de ronding van zijn rug, zijn billen en de achterkant van zijn benen.

Minutenlang blijft de man zo staan, in stilte. Je hoort alleen de regen buiten en zijn ademhaling binnen. Het lijkt wel een schilderij van Vermeer, zo mooi is de ruimtelijke compositie en de lichtinval. En als je weet dat dit de laatste keer zal zijn geweest dat acteur Jeroen Willems zich publiekelijk heeft blootgegeven, is het niet alleen een oogstrelende, maar ook een aangrijpende scène. Zie...