Maandboek poëzie

Het werk van Anne Vegter heeft niet zomaar iets eigenaardigs, het is totaal anders dan alles wat ik ken. Het is dan ook niet moeilijk er niet goed raad mee te weten, misschien is dat zelfs de bedoeling wel. Want goede raad is maar redelijk en een product van het verstand, maar de gedichten in Spamfighter, Vegters jongste bundel, ?komen daar niet vandaan.

Ze lijken op het eerste gezicht afkomstig uit een ander, groter gebied waar onbekende wetten heersen. Je zou ze kunnen vergelijken met aliens, wezens van een geheel andere orde. Je bent geneigd, omdat je niet beter weet, ze te benaderen met je eigen taal en je eigen zenuwstelsel, maar daar reageren ze niet erg op.

De enige poëzie waar ze in de verte aan doen denken is die van Tonnus Oosterhoff, een dichter die de laatste jaren de grenzen van de dichtkunst aardig heeft opgerekt met niet-?statische, bewegende, zichzelf corrigerende, onnavolgbare gedichten. ‘Ik vind Tonnus op een geheimzinnige manier een ingewijde...