In zijn vloekschrift Sisyphus’ bakens trekt Jeroen Brouwers schuimend van leer tegen Ronald Plasterk, de Taalunie, het CPNB – wie niet eigenlijk. Erg particulier, maar een genoegen om te lezen.

Jeroen Brouwers is virtuoos boos

Twee jaar geleden kwam Jeroen Brouwers (1940) in het nieuws door zijn weigering de hem toegekende Prijs der Nederlandse Letteren te aanvaarden, nadat de ministers van Cultuur van Nederland en Vlaanderen hem hadden laten weten dat ze het prijzengeld van zestienduizend euro – ondanks Brouwers’ protest tegen de hoogte van dit bedrag – niet gingen verhogen. Ik was die rel eigenlijk al weer bijna vergeten, ook omdat zulk gedoe over geld mij niet bijzonder interesseerde. De letteren knetterden zachtjes door, de ene opwinding volgde de andere op.

Maar in huize Brouwers, vlak over de grens in Zutendaal, bleef het gisten en kolken. En nu ligt het achtste deel van zijn eenmanstijdschrift Feuilletons voor ons, het ‘vloekschrift’ Sisyphus’ bakens waarin de...