Drie jaar geleden schreef ik de eerste zin van een boek waarvan ik alleen wist dat het moest gaan over een moleculair biologe die de marathon van New York in een boerka wil gaan lopen. Ik ging in NYC wonen, liep dagelijks een paar mijl hard en bestelde een boerka op internet. De boerka is zwart en kostte 27 dollar, goedkoop en synthetisch.

Pas later, toen ik door winkels struinde waar ze islamitische kledij verkopen (een beetje aarzelend, want wie ‘research’ als doel heeft, belazert de werkelijkheid omdat ze een middel wordt), trof ik mooie zijden exemplaren van minstens driehonderd dollar. Ik hield het bij mijn synthetische exemplaar, met de zwaar vallende stof en harmonicavouw, een soort toga met masker.

Telkens nam ik me voor om met boerka de stad in te gaan. Wanneer ik van Nederland naar New York reisde, zat de boerka in mijn koffer. Een keer bezocht ik Amerikaanse vrienden in een voorstad en trok het zwarte gewaad aan. ‘Kijk!’ riep ik vrolijk. Geschrokken sloot de...