Rutte lijkt een één-in-één man, zonder prangende zelftwijfel. Maar wat als wereldleiders wel met elkaar, maar nooit met zichzelf in gesprek gaan?

K. maakte een driehoek van haar duimen en wijsvingers, hield haar armen gestrekt richting de tv, kneep één oog dicht, keek door het frame en oordeelde: Rutte is homo.

Eerder die zondag waren K. en ik naar de documentaire van Michiel van Erp over fotograaf Erwin Olaf geweest. Het kan aan het frame liggen – de edit van Van Erp en onze opvatting van wat kwetsbaarheid is, maar we dachten een kunstenaar te zien die zijn kwetsbaarheid een beetje overschreeuwt met gelikte esthetiek. We zagen vooral een onzekere jongen die veel van zijn moeder houdt. Ze gingen samen naar een tuincentrum en dronken koffie aan de keukentafel.

Bij premier en Zomergast Rutte leek er niets te hoeven worden overschreeuwd. Een lach is leuk, muziek is mooi, een ziekte is naar en de dood is erg. Filosoof Hannah Arendt stelde dat moraliteit voortkomt uit een...