Vijfentwintig jaar! Frans Kellendonk viert zijn zilveren bruiloft met de dood, de ‘onsterfelijke dood’ die hij zo wrang hartstochtelijk bezong aan het slot van zijn laatste roman, Mystiek lichaam. Herdenken is dus het devies, een heus Kellendonkjaar is uitgeroepen, er staat van alles te gebeuren. Mooi, maar laten we behalve herdenken ook nadenken over Kellendonk. Toen hij stierf, kwam zijn werk tot stilstand, maar de tijd ging verder. De vraag is of zijn werk die kloof van een kwart eeuw overbrugt. Wij kunnen bij hem komen, we kunnen zijn boeken herdrukken, een biografie schrijven, promoveren op zijn werk. Maar kan hij ook bij ons, leeft zijn taal nog? Spreken zijn thema’s en beelden ons nog aan?
‘Al het gerommel dat in de boeken van Michel Houellebecq naar boven komt,...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.