In de tentoonstelling We may have all come from different ships, but we’re in the same boat now van Sarah van Sonsbeeck in de Oude Kerk zet een gouden zee van reddingsdekens aan tot opnieuw nadenken over de migratiecrisis.

Op de koude kerkvloer liggen 330 reddingsdekens van goudfolie. Er doorheen lopen doet de dekens zachtjes knisperend opwaaien. Mijn voetstappen hebben effect.

Ik ben bij de tentoonstelling We may have all come from different ships, but we’re in the same boat now van Sarah van Sonsbeeck in de Oude Kerk van Amsterdam. De gouden dekens zijn dezelfde als die avond na avond onze journaals en kranten vulden. Ze warmden de vluchtelingen op na een barre overtocht. Nu liggen ze hier, veel dichterbij.

Lopen door het gouden raster, zo op die koude kerkvloer, heeft – hoe gek het ook klinkt – iets meditatiefs. Het ritmische patroon brengt stilte in de kop, een rode draad in van Sonsbeeck’s werk.

‘Mag ik dit mooi vinden?’ schiet er door mijn hoofd.

Van Sonsbeeck luidt...