22-11-2008
Door Marijn van der Jagt

‘Ga dáár maar filmen,’ zegt de vader van Ting Chan tegen zijn dochter achter de camera. Hij staat in de moestuin voor zijn Nederlandse huis en wijst op een grote pompoen tussen de bladeren. Braaf zoomt de documentairemaakster in op het zelfgekweekte ding, alsof ze wil begrijpen waarom haar vader zijn tuin belangrijker vindt dan zijn eigen persoon.

In de geestige documentaire die Ting Chan maakte over haar in Hongkong geboren ouders, wendt haar vader zich telkens van de camera af. Heeft Chan haar ouders samen op de bank gevangen voor een interview, dan sluit meneer Chan demonstratief zijn ogen alsof hij een dutje gaat doen. Wat moet hij vertellen over zijn huwelijk, dat vijftig jaar geleden in China werd gearrangeerd? De dingen gaan zoals ze gaan. Punt. Naast hem zit zijn echtgenote keurig rechtop, maar zij kijkt steevast dromerig de verte in als Chan haar filmt. ‘Het was een persoon met twee benen,’ is haar antwoord op de vragen van de...