Documentairemaker

Begin vorig jaar legde ik Judith Herzberg voor een film over haar en haar werk te maken. Ik had al bedacht dat het een film moest worden mét Judith, niet een film waarin allerlei mensen iets óver haar zeggen. Zij zei “ja”, maar gaandeweg merkte ik dat zij eigenlijk “nee” had bedoeld.

Judith had mij gewaarschuwd. “Dit moet je weten,” zei ze voordat ik met filmen begon. Ze gaf me een knipsel uit NRC Handelsblad. Daarin bespreekt Frits Abrahams een aflevering van het tv-programma De Plantage van Hanneke Groenteman waarin Judith te gast was. “Weinig schrijvers zijn zó moeilijk te interviewen,” schrijft hij. In zo’n situatie is ze “gereserveerd en sceptisch. Herzberg is zó beducht voor persoonlijke, psychologiserende vragen dat ze er misschien beter aan doet om alle interviews te weigeren.” Maar ik wilde de film heel graag maken, dacht: komt tijd, komt raad.

Ik begon de film door te zoeken naar plaatsen waar werk en leven bij elkaar komen. Ik...