Umberto Eco (73) onderbreekt zijn woordenstroom en begint te neuriën.

‘Parlano tra loro,’ zingt Eco schor, ‘i tuli tuli tulipan. Mormorano in coro, i tuli tuli tuli tulipan!’ (‘Ze praten over de liefde, de tulpen, de tulpen! Ze fluisteren in koor, de tulpen, de tulpen!’) Umberto Eco leest in Milaan voor uit zijn laatste roman De mysterieuze vlam van koningin Loana. De tekst van het liedje ‘Tulipan’ uit de roman kent Eco nog uit zijn hoofd en het publiek reageert enthousiast. Want net als voor Umberto Eco en net als voor de hoofdpersoon Yambo uit de roman roepen jarendertigliedjes als ‘Tulipan’ bij Italianen de herinnering op aan een onverwacht vrolijke kant van fascistisch Italië. In Eco’s roman heeft Yambo door een hersenbloeding zijn recente geheugen verloren. Hij weet niet meer wie zijn vrouw is, maar kan zich nog wel alles uit zijn jeugd herinneren. Yambo reconstrueert nauwgezet zijn fascistische jeugdjaren door op de zolder van zijn ouderlijk huis dozen...