Eigenhandig keerde Sander Terphuis het harde vreemdelingenbeleid van de PvdA. De partij kan niet meer om de voormalig worstelaar heen.

‘Ik mag dan heel weinig zien, met mijn intuïtie is niets mis. Dus als hier links een tramlijn loopt, sla dan zo meteen maar rechtsaf.’

We rijden met de auto door donker Den Haag en al is hij vrijwel blind, Sander Terphuis (41) wijst feilloos de weg naar zijn favoriete Perzische restaurant. Geen probleem, hij heeft zich door zijn gebrekkige zicht nooit laten hinderen. Niet bij het worstelen, de sport waarin hij Iraans kampioen werd. Niet bij zijn vlucht naar het Westen, op zijn achttiende. Niet toen hij in een paar maanden tijd Nederlands leerde, of toen hij tegelijk rechten en filosofie studeerde. En ook niet toen bleek dat zijn partij, de PvdA, zo graag wilde meeregeren dat principes zonder veel omhaal overboord werden gezet. Het afgelopen halfjaar spraken we af en toe over de voortgang van zijn missie: een humaner vreemdelingenbeleid,...