Interview / Harry loop niet zo gebogen

Was u die Sammy, die zo somber en gebogen door het leven ging? Die omhoog moest kijken naar de blauwe lucht?

Harry Goldsteen – hij loopt tegen de zeventig en is naar eigen zeggen ‘bijna blind’ – is op zijn hoede als hem die vraag zo onverwachts wordt voorgelegd. We hebben het tenslotte over een ver verleden, begin jaren zestig. Toen hij Ramses Shaffy voor het eerst ontmoette, eind 1961, was hij een jonge twintiger die niet goed wist wat hij met zijn leven aan moest. Ze zagen elkaar weleens op en rond het Leidseplein, waar de jonge Harry veel uitging.

‘Ik was een echte Pleiner,’ zegt hij. Je had toen twee alternatieve jongeren-scenes in Amsterdam. De Dijkers, die rock ‘n’ roll waren en rondhingen bij de Nieuwendijk, en de Pleiners, would be-existentialisten met het Leidseplein als thuisbasis. ‘Ramses was zeker geen Pleiner,’ zegt Goldsteen. ‘Maar hij was als veelbelovende jonge acteur wel veel op en rond het Leidseplein te vinden, in cafés als...