Theatermaker

Ik ben opgevoed met het taboe dat je over religie geen kunst mag maken. Zo langzamerhand vond ik het nodig om daar mijn vingers maar eens aan te gaan branden. Maar toen ik begon aan mijn voorstelling over Mohammed, wist ik dat ik de profeet niet kon naspelen.

Het sterkste beeld dat ik van Mohammed heb, is zijn mysterieuze afwezigheid. In de films die ik als kind in Egypte zag, werd alles en iedereen uitgebeeld, behalve Mohammed. Er verscheen wel ineens een prachtige kameel. Je zag dat er aan de teugels werd getrokken, maar niet wie dat deed. Je zag alleen hoe de omstanders naar deze figuur keken, en dat was zo indrukwekkend. Of je hoorde iemand heel mooi een tekst uit de koran zeggen, en dan wist je dat het de stem van Mohammed was.

Ik ben nu langer in Nederland dan ik in Egypte ben geweest. Ik was 21 toen ik hier in 1978 kwam. Laatst heb ik me serieus afgevraagd waar ik begraven wil worden. Op Zorgvlied, bedacht ik toen.

Ik zeg altijd dat Egypte mijn moeder is, en...