04-08-2007
Door Arnold van Bruggen

Sinds de geweldloze revoluties in Georgië en Oekraïne voeren die landen, zeer tegen de zin van Rusland, een pro-westerse koers. In Rusland zelf is de oppositiebeweging nog maar klein. Toch krijgt ze buitensporig veel aandacht van Poetins regime.

De eenentwintigste eeuw werd ingeluid met een serie democratische revoluties in de voormalige Sovjet-Unie. Massale volksopstanden zorgden voor nieuwe regimes in Oekraïne, Georgië en Kirgizië. Een golf van euforie trok door de regio – het is mogelijk! De revoluties maakten een einde aan vaak corrupte, autoritaire regimes die geleid werden door in de Sovjet-Unie omhoog geklommen bureaucraten. In andere landen bleek de democratische beweging niet sterk en aansprekend genoeg om het regime te laten vallen.

De democratiseringshausse staat haaks op de richting die Rusland onder Poetin insloeg. De periode-Poetin kan worden gezien als een einde aan het democratische experiment dat Rusland onder Jeltsin...