Peter d’Hamecourt over Vladimir Poetin

De stofwolken stuiven op van het landweggetje, de herfstzon zet het heuvelachtige landschap ten zuiden van Moskou in vuur en vlam. In het jaar 1849 reed Gogol hier in een rijtuig – met op zijn schoot, in een leren etui, deel twee van Dode Zielen. De schrijver was op weg naar de gouverneur van Kaloega, die met zijn vrouw een literaire salon hield. Zij behoren tot de weinige gelukkige stervelingen die het manuscript, dat Gogol later verbrandde, hebben gelezen.

‘Je ziet het – de wegen hier zijn sindsdien weinig veranderd.’

Als we na drie uur in de auto arriveren op de datsja van voormalig NOS-correspondent Peter d’Hamecourt in het gehucht Ignatjevskoje, klimt Volodja achter het stuur vandaan. De Russische hulp betreedt als eerste het door appelbomen – vol met rode appels – omgeven huis. Hij gaat meteen aan de slag: de rolluiken omhoog, de verwarmingsketel aan, het hout verzamelen en hakken. ‘Al ben ik dan inmiddels met pensioen, ik kan van...