Simone van Saarloos kan het niet helpen: iets aan ‘meeroken’ zint haar wel. Roken vindt ze vies, dus het zal het ‘mee’ wel zijn. Wie rookt verbindt door lastig te vallen.

Laatst mocht ik een mannelijk topmodel op de wang tot ziens kussen. Ik heb er niet van genoten, want ik had een sigaret opgestoken en rook alleen mezelf. Als geur een vaste vorm had, was sigarettenrook een baksteen. Ik schaamde mij.

Twee vrienden zijn nu drie weken gestopt met roken. Ze zien er blakend uit en liggen ’s ochtends vroeg in het zwembad om de plots verkregen extra energie borstcrawlend kwijt te raken. Ze slapen korter, praten meer, proeven hun eten met grote ogen. Verliefdheid is er niets bij. Het is fantastisch hen zo te zien. Toch knaagt er iets. Ook de dingen waarbij iedereen ‘gefeliciteerd!’ roept, bevatten een keerzijde. Daarom klinkt It’s my party and I cry if I want to totaal logisch.

Ik heb afgesproken met vriend H.. We knuffelen elkaar gedag, mijn neus belandt daarbij in zijn...