‘Somewhere’: een lege wereld

Op een avond stond opeens een uitzinnig vrolijke Jack Nicholson in de lobby. Hij had een gitaar in zijn handen en een feesthoed op zijn kop. Laffig verstopte ik me achter een grote bank en sloeg hem van daarachter gade. Omdat hij jarig was zong hij een ter plekke, eigenhandig gefabriceerd levenslied. Een andere avond moest ik naar de wc en struikelde ik bijna over een huilende vrouw die de toiletpot met haar kleine handjes vastgreep als betrof het haar beste vriendin. Het bleek een Olson twin, die haar eenzame bestaan hardop betreurde.

In 2004 en 2005 zat ik vele maanden in het Hollywood-hotel Chateau Marmont, een soort Amstel Hotel meets crackhouse, waar iedereen ster of wannabe is.

Doldwaze tijden

Iedereen wil beroemd zijn. Beroemd is het nieuwe heilig. Programma’s als Idols, The X factor, the Voice en andere talentenjachten blijven als paddestoelen uit de grond schieten. Fotomodellen zijn verdrongen van tijdschriftcovers en billboards. Overal...