Kort verhaal

Dit speelt zich af in de tijd dat ik voor Richard werkte. Als gastober, invalober, maakt niet uit hoe je het noemt, ik werkte zes dagen per week in de bediening voor Richard, die twintig dagen van de maand dronken was. Het personeel daar had een hoge omloopsnelheid, ze zagen het een weekje aan en bleven dan weg. Ik niet, ik mocht hem wel en het kon me niet schelen of ie nuchter was of niet, het belangrijkste was dat ik wat om handen had, en ik hoefde me niet dood te werken want het liep niet storm in Restaurant Des Arènes. Het enige dat liep was de kleine bar ernaast, daar zaten de vaste klanten die met, en vaak ook van Richard dronken. Van eten kwam het daarna meestal niet meer.

Op een avond staat een man op het terras, aan beide handen een kind: links jongen, jaar of acht, rechts meisje, vijf misschien. De man heeft zijn gezicht op tien centimeter van het menu dat daar hangt in een kastje op een paal. Kinderen blijven doodstil staan, zeggen niks. Man doet twee...