Zegeningen van de jaren zestig / De verlopen revolutie

In terugblikken op de jaren zestig overheersen tegenwoordig de negatieve interpretaties. De protestbeweging zit in de beklaagdenbank. Ze wordt afgedaan als kiemcel van de terroristische bewegingen zoals die in de loop van de jaren zeventig en later actief waren in Duitsland, Italië en Japan. Een opvallend bijverschijnsel is dat de meest rabiate beschuldigingen niet zelden afkomstig zijn van de fanatiekste protagonisten van de ‘revolutie’ van weleer. Nouveaux philosophes als André Glucksmann en Bernard-Henry Lévy, indertijd aanhangers van het gedachtegoed van Mao, behoren nu, net als Alain Finkielkraut en Pascal Bruckner, tot de spraakmakendste leden van de ideologische fanclub van Sarkozy, die een onverholen afkeer heeft van de soixante-huitards. Ook bij ons komt de kritiek op de jaren zestig vaak van linkse spijtoptanten, van voormalige colporteurs van De Waarheid en de Rode Tribune. Op zijn laatst sinds de populistische...