Gastcolumn / Boekenbal

We hebben niet één snorretje gezet op de schilderijen in de gang, als we moesten plassen gingen we keurig naar het toilet, en de kleindochters van Bernlef hebben we met geen vinger aangeraakt. In zekere zin hebben we dus gefaald. Want Propria Cures-redacteuren op het boekenbal, dat moet gepaard gaan met relletjes: hoe meer schrijvers beledigd naar huis gaan, hoe geslaagder de avond.

Maar het nadeel van het beledigen van schrijvers is dat je langer dan twee minuten met ze moet praten. En dat is geen kleine opgave, want schrijvers worden meestal afgezeken om precies dezelfde redenen als waarom je ze op feestjes uit de weg gaat. Bijvoorbeeld omdat ze menen dat je werkelijk zit te wachten op hun wijze raad, of omdat hun zelfkritiek omgekeerd evenredig is aan hun leeftijd. De druk om de gevestigde orde aan te pakken, kwam ook op het Boekenbal weer vooral vanuit de gevestigde orde zelf. Opmerkingen als: ‘Ah, Propria Cures! Jullie mogen gerust een vervelend stukje...