Aandachtsverslaving. Ik vind dat een effectief begrip om een gang van zaken te beschrijven waarbij oorzaak en gevolg verwisseld raken. In de media is dit de algemene regel: er gebeurt iets, en dus gaan de cameraploegen erop af. Maar stel nu eens dat de volgorde voor een belangrijk deel omgekeerd is; de reportagewagen vertrekt, en pas op dat moment gebeurt er iets. Juist omdat de sterverslaggever wordt verwacht, maken de mensen zich op hem iets pittigs voor te schotelen, iets dat ze normaal niet zo snel op de planken hadden gezet. Want het hoogste gebod van de gastvrijheid luidt, dat je je bezoekers niet mag vervelen.

Ik heb deze week met stijgende bewondering gekeken naar de Franse jongeren uit de banlieue en dan vooral om wat ze niet deden. Sarkozy werd president, Royal waarschuwde van tevoren dat er rellen zouden uitbreken (haar waarschuwing hield al bijna een opdracht in), de politie stond paraat en de journalisten popelden. Die jongens waren het eigenlijk aan hun stand...