Doen en Laten

Ik ben 74 jaar en heb geen kinderen. Ik had ze heel graag willen hebben. Het is niet gelukt. Dit gegeven stelt mij en mijn omgeving niet voor de vraag of ik al dan niet voor niets heb geleefd (Doen en Laten, VN 14). Ik heb bijvoorbeeld vorige week nog een appeltaart gebakken. Ik heb jarenlang binnen- en buitenshuis gewerkt, daar geld mee verdiend en belasting betaald. Ik ben, hoewel geen overdreven schoonheid, toch aardig om naar te kijken. Ik bezoek regelmatig mensen die veel ouder zijn dan ik en ook mensen die nog aan het echte leven moeten beginnen. Die mensen zijn dan blij. Meestal. Ik laat desgevraagd de hond van mijn buren uit tot wederzijds genoegen. Kortom: als ik doodga, hoop ik niet dat er ook maar iemand op mijn crematie zegt: ‘Ze heeft voor niets geleefd.’

Simone Kramer, ’s-Graveland

Sanders

Meneer Sanders, u bent boos (VN 13) op de vraag van Wilders of men minder of meer Marokkanen wil. U vindt die vraag onaanvaardbaar. U legt niet uit waarom. Het...