God en Allah

Stephan Sanders heeft in zijn column ‘Woordenwisseling’ (VN, 25-08-07) moeite met de ‘hemeltergende achteloosheid’ van Bisschop Muskens, en maakt in zijn stukje gebruik van de meest vreemde argumenten om ons dat uit te leggen. De ‘geschiedenis die de verschillende woorden met zich meezeulen’, waar Sanders het over heeft, wordt royaal overkoepeld door de veel langere geschiedenis van het feit dat mensen altijd en overal in een hogere macht wilden geloven, en dat het tegenover dat perspectief inderdaad weinig uitmaakt hoe je die hogere macht noemt. Dat een bisschop de moed en de intelligentie heeft dat te zien, en bovendien uit te spreken, getuigt zeker niet van argeloosheid. Bovendien is het een verademing in een tijd waarin alles gepolariseerd en op scherp gesteld wordt – en niet alleen door Geert Wilders. ‘Woorden, namen zijn niet om het even,’ schrijft Sanders – iets waar Shakespeare anders over dacht. Het zijn de etiketten en de claims op eigen...