CDA
De kabinetsformatie doet denken aan Faust van Goethe. In dit op de christelijke traditie geschoeide verhaal is de hoofdpersoon niet tevreden met zijn leven in de marge. Hij wil de beschikking hebben over bovenmenselijke krachten en is bereid om daarvoor zijn ziel te verkopen aan Mephisto, de duivel.
Het CDA heeft bij de verkiezingen in juni zijn spilpositie in de Nederlandse politiek verloren (VN 39). Faust Verhagen ziet echter een mogelijkheid om met de marginale eenentwintig zetels toch een onevenredig grote invloed voor zichzelf en zijn partij te krijgen. Maar Mephisto Wilders eist in ruil hiervoor de ziel van de christen-democratie: het CDA moet de bescherming van minderheden opgeven. Zelf begonnen als christelijke minderheid, kiest het CDA voor de meerderheidsmacht.
Net zoals Faust zullen vele CDA&#8217;ers de komende maanden zwelgen in de verrassend verkregen, grote macht. Maar zoals Faust zijn &#8216;menszijn&#8217; verloochende, zal het CDA verder moeten gaan als een partij zonder een eigen identiteit.
Ruud Brilleman, Oldenzaal
Israël
De column van Ko Colijn (VN 38) geeft een eenzijdige beschrijving van de huidige impasse over de nederzettingen. Sta mij toe hierbij een paar kanttekeningen te plaatsen. Laat mij voorop stellen dat de auteur president Obama&#8217;s referentie naar de nederzettingen zelf heeft aangepast en incorrect heeft weergegeven. Door zijn eigen interpretatie te geven in plaats van een precies citaat, misleidt Colijn de lezer. Dit is niet iets wat men verwacht in een kwaliteitsmagazine als Vrij Nederland. Ten tweede ondernam Israël significante stappen om checkpoints te ontmantelen en zo de indrukwekkende groei van de Palestijnse economie op gang te helpen, een feit dat door het Midden-Oostenkwartet is opgemerkt en bevestigd maar dat handig is weggelaten door Colijn, omdat het zijn argument niet ondersteunt. Mijn advies aan de auteur is dus om zijn statistieken en hun bronnen nogmaals te controleren.
Ten derde is de tijdlijn zeer selectief. Geen woord over de Palestijnse aversie om een voordeel te slaan uit het tien maanden durende moratorium door serieus in te haken op het onderhandelingsaanbod. Pas in de laatste maand voor het aflopen van de bevriezing gingen zij met tegenzin akkoord met de hervatting van de directe onderhandelingen, constant hamerend op de mogelijkheid uit het overleg te stappen als er niet aan hun eisen wordt voldaan. De auteur is het er waarschijnlijk mee eens dat de onderhandelingen een kwestie van geven en nemen zijn, geen dictaat. Israël blijft toegewijd aan een historisch akkoord met de Palestijnen. Het is de hoogste tijd om te stoppen met spelletjes en serieus te onderhandelen.
Harry Kney-Tal, ambassadeur van Israël, Den Haag
(Zie voor een reactie de column van Ko Colijn op p. 17)
Nolens
Max van Weezel (VN 38) schrijft over KVP-leider monseigneur Wiel Nolens. Het is bijna goed. Maar toch niet helemaal. De KVP werd in 1945 opgericht en Wilhelmus Hubertus Nolens is in 1931 overleden. Hij was fractieleider van de voorganger van de KVP, de Roomsch-Katholieke Staatspartij (RKSP). Bij deze rechtgezet.
Cor Veldhoen, Amsterdam
Japin
Wat een heerlijk stuk over het circus rondom een paar flutboeken (&#8216;Gemaakte mannen&#8217;, VN 38). Uit mijn &#8216;haart&#8217; gegrepen!
Uli Hirschberg, Tilburg
Nijmegen
In uw artikel(en) over Nijmegen in VN 39, onder meer aan de hand van &#8216;Nijmeegs trots&#8217; Frank Boeijen, ontbrak mijns inziens een verwijzing. Uw historische verhalen, tips over de goede restaurants en de leukste plekken in en om de stad zijn drie jaar geleden te boek gesteld in de Nijmegen City Guide, uitgegegeven door de gemeente Nijmegen en Literair Productiehuis De Wintertuin. Uiteraard staan niet al uw persoonlijke verhalen en voorkeuren (maar weer die van anderen) in die gids, maar een leuke aanvulling op uw artikel is het wel.
Maaike Schuilenburg, Nijmegen
Wilders
De progressieve beweging in de jaren zestig was net zomin een georganiseerde groep van eensgezind strijdende revolutionairen als de moslims op aarde een wereldwijd complot beramen om ons onze zuur verdiende vrijheid te ontnemen. Het is precies dat soort stompzinnig redeneren van quasi-denkers met het historisch besef van een paard, dat de weg vrij maakte voor het gekwaak van Wilders cum suis. Jammer voor Frank Orlemans uit Tiel (VN 39, Post) maar de wereld zit echt iets ingewikkelder in elkaar dan hij zo even op postzegelformaat analyseert.
Kennelijk leven er diepliggende frustraties bij ongeveer één op de vijf Nederlanders. Waardoor dat komt, is ook al niet onder één formule te vangen maar intussen is er een geblondeerde Limburgse jongen opgestaan die precies weet hoe het zit. De naïeve gedachte dat je met het links- of rechtsom wegwerken van een bepaalde bevolkingsgroep de wereld weer overzichtelijk kan krijgen, is niet nieuw. Joden, zigeuners, zwarten, intellectuelen, Armeniërs zijn al eerder aan de beurt geweest. Natuurlijk, er is een verschil. Er loopt ergens in de bergen van Afghanistan een malloot rond die ongeveer dezelfde ideeën over christenen en joden heeft, als sommige politici in onze contreien over moslims. En ook die weet z&#8217;n ideeën met enig succes te verkopen. Maar in de Nederlandse praktijk kan het daar toch niet om gaan? Al jaren loopt de criminaliteit terug. Al jaren worden Nederlanders per jaar rijker. Al eeuwen absorbeert onze samenleving &#8211; soms rimpelloos, soms met veel verdriet en ellende &#8211; mensen van andere culturen. Al jaren profiteren we &#8211; ondanks de slechte organisatie en de overstelpende bureaucratie &#8211; van de Europese Gemeenschap. Goed, Wilders vindt dat het daar wel om gaat. Maar zelfs dan zou hij toch kunnen en in elk geval moeten weten dat je met zijn beleid van alles bereikt maar nooit dat moslims integreren in onze samenleving. Als je mensen als groep behandelt, gaan ze zich als groep gedragen. Dát is wat er gaat gebeuren. En als je ze als groep in de hoek zet, gaan ze als groep terug schoppen. In plaats van een beloftevolle, innemende, kansrijke samenleving die een aantrekkelijk alternatief is voor elk hardvochtig, beperkend, zuur en anti-intellectueel geloof, creëren we zo pas werkelijk die &#8216;broedplekken voor wraak en geweld&#8217; waar de warhoofden van de PVV ons al jaren voor waarschuwen. Ja, zo kun je ook gelijk krijgen. Dus wil je werkelijk een antwoord op die pathetische vraag: &#8216;Zal Wilders ons verlossen van dit nieuwe juk?&#8217; Wilders gaat ons van helemaal niets verlossen; hij gaat als je hem de kans geeft, zorgen voor veel meer ellende dan waar jij door &#8216;progressieve medeburgers&#8217; van bevrijd bent.
Kors de Waard, Lelystad
Bosma
Dat PVV&#8217;er Martin Bosma het boekje De schijn-élite van de valsemunters uitbrengt, hiermee verwarring probeert te stichten bij links en daarbij Hitler een socialist noemt, soit. Maar dat Vrij Nederland daardoor van zijn stuk gebracht wordt, verbaast me (VN 39, &#8216;De week waarin&#8230;&#8217;). Vertel me, wat is de wetenschappelijke waarde hiervan? Hitler en Stalin wáren geen socialisten, zij hebben het socialisme alleen misbruikt als camouflage om hun perverse ideeën te kunnen uitvoeren. Als ik Martin Bosma series moet nemen, kan ik dat net zo goed gaan doen met Rosenbergs Der Mythus des 20. Jahrhunderts of Hitlers Mein Kampf. Wat dat betreft wil ik u Robert Paxtons Anatomy of Fascism aanraden.
Gerald Thus, Utrecht
Chinees
Altijd weer fijn om te zien dat VN aandacht besteedt aan China (boekrecensie &#8216;Verrotte kameleon&#8217;, VN 39). Het is wel jammer dat de Chinese taal blijkbaar problemen oplevert. De recensent spreekt over Lioe Shioei, en Lioe Ziaobo. Mogelijk is dit een poging tot vernederlandsing? Op zich een aardig experiment, maar dan is het niet consequent om in hetzelfde artikel gewoon Deng Xiaoping en Mao Zedong te schrijven (volgens het zogeheten pinyin systeem dat wordt gebruikt om Chinese karakters in ons alfabet weer te geven).
Voor de goede orde: Lioe Ziaobo in pinyin is Liu Xiaobo. Niet onbelangrijk om te weten, want hij is voorgedragen voor de Nobelprijs voor de Vrede.
Marilou den Outer, Geledraak.nl, Haarlem
Herstel
In de recensie van de documentaire De Leugen (VN 39) staat dat daar een interview in te zien is met Gerrit Zalms adviseur Kees Driehuis. Dat moet zijn: Kees Berghuis.

post

Column

VN-lezers zijn natuurlijk slim, kritisch en oplettend, maar het zou zomaar kunnen dat enkele nieuwsontwikkelingen uit het recente verleden aan jullie aandacht zijn ontsnapt. Dat wil ik even checken:
&#8211; Weten jullie dat het kabinet is gevallen, dat de PVV is opgestapt en het nu tot aan de verkiezingen demissionair verder gaat met de VVD, NSC en BBB?
&#8211; Weten jullie dat die resterende partijen na de kabinetsval dagenlang hebben gesoebat over de vraag wie PVV-minister Faber van Asiel zou opvolgen? En dat ze uiteindelijk de buit (ten koste van efficiënt bestuur) hebben verdeeld?
Natuurlijk weten we dat, hoor ik jullie zeggen. Maar stel nu dat je de paar weken waarin dit allemaal gebeurde net even het land uit was, verstoken van kranten en televisie, verstoken van al dat nieuws.
Dan zou je toch denken dat de PVV nog steeds in het kabinet zit? Dan zou je zelfs kunnen geloven dat Wilders Schoof heeft gewipt en eindelijk de, door hem zo begeerde, premierspositie heeft ingenomen. Want nu de leider van extreem-rechts uit het kabinet is gestapt, is het kabinet PVV’iger en rechtsextremer dan ooit.
Nadat de drie partijen steggelden over de nalatenschap van Faber, omdat ze allemaal graag zo anti-buitenlander mogelijk  wilden overkomen, werd de mensonterende wet van de afgetreden minister aangenomen door de Tweede Kamer, inclusief een amendement van Wilders dat illegaliteit én de hulp aan illegalen strafbaar stelt. Zoiets smerigs hebben we hier in Nederland zelden gezien.
<blockquote>Misschien was die kabinetsval gewoon een rare droom. Misschien zit het er gewoon nog</blockquote>
En wie profiteert hier politiek van? De VVD, die na de kabinetsval verklaarde Timmermans net zo erg te vinden als Wilders, en alle Faber-punten enthousiast overnam? Of NSC, de partij van rechtsstaat en goed bestuur, die ná de stemming plotseling schrok van het idee dat het strafbaar wordt illegalen een kop soep te geven – de beeldspraak van die soep komt me inmiddels de neus uit – of de demissionaire VVD-minister van Justitie, die ná het aannemen van de wet om een geruststellend briefje vroeg. Dan ben je toch wel heel ver verwijderd geraakt van je kernwaarden.
Nee, niet de VVD, NSC of BBB blijken de winnaars, maar de PVV van Wilders.
Misschien was die kabinetsval gewoon een rare droom. Misschien zit het er gewoon nog. Zonder dat hij er iets voor hoeft te doen, voeren de resterende partijen immers Wilders’ beleid uit. Hij hoeft geen enkel akkoord te tekenen en geen enkele concessie te doen. De ministers die immigratie hebben verdeeld? Niet meer dan nijvere uitvoerders van Fabers plannen. Hiermee kan Wilders straks de verkiezingen in. Het beloofde, strengste asielbeleid ooit, is er gekomen. Zelfs arme drommels helpen mag straks niet meer.
Gelukkig vindt minister Uitermark van NSC het reuze lollig en kan ze ‘stiekem wel lachen’ om Wilders die NSC de ‘Nederlandse Sabotage Club’ noemt: ‘Het is ergens wel grappig en bovendien een compliment.’
Nee, mevrouw Uitermark, het is om te huilen. Uw partij heeft  extreem-rechts salonfähig gemaakt, uw partij heeft gestemd voor een schandalige wet die niet eens aan jullie eigen maatstaven voldoet en jullie maken Wilders straks weer de grootste.
Dit hele kabinet moet zich rot schamen.

<div class="newsletter-teaser bg-gray">
 <div class="teaser__content__container">
 <div class="teaser__header">Blijf vrij van geest. Lees onze nieuwsbrief.</div>
 
 <div class="teaser__text">Ontvang de beste verhalen van Vrij Nederland twee keer per week in je mail. In elke nieuwsbrief ontvang je één artikel helemaal gratis.</div>
 </div>

 <div class="teaser__btn__container">
 <div class="teaser__btn">
 <a class="btn btn--rounded btn--white-bg" 
 href="/service/nieuwsbrieven"
 data-ga-category="banner-newsletter-button" 
 data-ga-label="Blijf vrij van geest. Lees onze nieuwsbrief." 
 data-ga-action="clicked">Ja, dit wil ik ></a>
 </div>
 </div>
</div>

Teun van de Keuken

Het kabinet is PVV’iger dan ooit

Als ik een ongedocumenteerde was, zouden mijn nekharen vorige week overeind hebben gestaan. Ik zou stikjaloers zijn op alle sympathie die vrijwilligers in de ongedocumenteerdenzorg ten deel viel, nadat Fabers wetten hun werk aan banden dreigden te leggen.
Natuurlijk, er was ook empathie voor de ongedocumenteerden zelf, maar véél minder dan voor de vrijwilligers die hen een helpende hand bieden.
Ik keek naar de opiniekaternen in dagbladen, naar de gesprekken aan talkshowtafels, naar de politiek en ik stelde vast dat eigen volk eerst niet alleen is voorbehouden aan extreemrechts.
Je kreeg haast het idee dat niet de ongedocumenteerden maar de hulpverleners het ultieme slachtoffer zijn van de Faberwetten.
<blockquote>Ongedocumenteerden zijn bang, voelen zich machteloos, ze worden uitgebuit en werken tegen mensonterende salarissen</blockquote>
Mensen zonder verblijfsvergunning weten wel beter. Lang voordat sprake was van de Faberwetten, konden ze bij een aanhouding al worden teruggestuurd naar hun geboortegrond. Maar het idee officieel ‘crimineel’ te zijn, brengt een nieuwe laag schaamte met zich mee.
En angsten – want je kunt vervolgd worden in een land waarvan je de taal nauwelijks spreekt en waar je bijna niemand kent, laat staan een advocaat of rechter. En alsof dat nog niet genoeg is, breng je de eerste zes maanden na je arrestatie door in de gevangenis. Om nog maar te zwijgen van de 5000 euro boete.
Waarschijnlijk wordt het verschil in consternatie veroorzaakt doordat we vinden dat vrijwilligers ‘bij ons’ horen. Vreemd, eigenlijk. Want sommige ongedocumenteerden wonen al jaren in Nederland, al leven ze een leven zonder de geneugten die wij als normaal beschouwen.
Zelf ken ik er vier. Vier aspirant-criminelen, in Faber-vocabulaire. Buiten hun Ghanese afkomst delen ze een angst voor doktoren, want je weet nooit of degene met een witte jas er niet heimelijk een jarenveertigverklikmentaliteit op na houdt. Ondertussen hebben ze een nieuwe overeenkomst, namelijk dat hun gebit meer afgebrokkelde tanden telt dan hele.
Ongedocumenteerden voelen zich machteloos, ze worden uitgebuit, werken tegen salarissen die zowel zwart als mensonterend zijn. Hulp durven ze niet te zoeken want bang voor verraad. Laat staan sociaal contact. Ze vereenzamen. En dan hebben wij het over soep en brood.
Ik heb niet het idee dat dat verbetert op het moment dat ze definitief doorgaan voor crimineel.
Ongedocumenteerden hebben zich te redden in de donkerste rafelranden van de samenleving. We zijn hen evenveel empathie verschuldigd, zo niet meer, dan ‘onze’ vrijwilligers. De Faberwetten komen waarschijnlijk niet door de Senaat. Maar het debat was tekenend voor hoeveel prioriteit we aan ongedocumenteerden geven. Ongedocumenteerden zijn dan misschien geen landgenoten, we zouden ze best zo mogen beschouwen.

Gerelateerd