Feelgood

Het pleidooi voor onbehagen van Jeroen Vullings in uw extra dik krokusnummer (VN 07/08) is een mooie aanleiding om eens een tweede blik te werpen op uw wekelijks franjestukje onder de vlag ‘Het geweten’. Eigenlijk begrijp ik na acht maanden nog altijd niet, om wiens of wier geweten het gaat en waar dat woord op slaat. Uw eigen geweten, dat van de betrokken auteur of dat van ons, de gemiddelde lezer? In ieder geval is de overtuigingskracht van de stukjes zo minimaal – pardon, mag ik heel even uw aandacht en neemt u me vooral niet te serieus – dat ik me niet goed kan voorstellen, welke lezer zich hier iets aan gelegen laat liggen. Dus ik moet wel aannemen dat u zich in dit geval slechts ten doel stelt de zeldzame lezer die zich werkelijk zorgen maakt over de toekomst van de aarde c.q. de mensheid een periodieke aai over de bol te geven.

Als Vullings de hedendaagse feelgoodliteratuur hekelt als besmettelijk, verwacht ik van u de erkenning dat ook andere media door de epidemie...