Levenskunstfilosofie

Met de lelijke zin ‘Daarom moet filosofie ook lek blijven naar het leven zelf en vooral naar de literatuur…’ (brrr, meneer Peeters!), gooit Carel Peeters de knuppel in het filosofische hoenderhok (‘Filosofie is geen medicijnkast’, VN 13). Hij onderscheidt ‘apothekersfilosofie’ die vooral ‘nuttig, praktisch en geneeskrachtig’ wil zijn en ‘echte filosofie’, lees: conceptuele wijsbegeerte. Natuurlijk heeft Peeters een punt in zijn achterdocht tegen filosofie die pretendeert nuttig of geneeskrachtig te zijn, maar is dat wat levenskunstfilosofen beweren? Willen zij niet veeleer aansporen tot voortdurende reflectie op het leven? Wat zou daar mis mee kunnen zijn? Niet of eenzijdig nadenken is veel gevaarlijker en heeft o.a. geleid tot de huidige crises in de politiek en de financiële wereld, beide levensbelangrijke sferen. Levenskunstfilosofen zetten zich expliciet af tegen een door de commercie gepropageerde lifestyle. Dat de belangstelling voor filosofie buiten de...