Babyboomers
Heb ik toch altijd gedacht een babyboomer te zijn. Maar uw artikel (VN 03) heeft mij uit de droom geholpen: ik ben te vroeg geboren, in januari 1945. Dus geniet ik nu voor de eerste maal zonder schaamte van diverse pensioentjes.
Maar ja, ik heb natuurlijk de hele periode van na &#8217;45 meegemaakt en kans gezien mij een &#8216;bevoorrechte&#8217; positie te veroveren. Niets is minder waar! Bijna al mijn leeftijdsgenoten, geboren in de jaren veertig, hebben een slechte start gehad. De jaren veertig en vijftig werden gekenmerkt door uiterste soberheid en ook nog eens een bestedingsbeperking. De jaren zestig waren moreel en politiek een verademing, maar economisch toch nog sober. Daar kwam pas verbetering in in de zeventiger jaren. Maar halverwege dit decennium kwam de oliecrisis, gevolgd door de economische stilstand van het begin van de jaren tachtig. Geen driemaal per jaar op vakantie, liefst zo ver mogelijk, zoals nu gebruikelijk is.
Ik denk dat de huidige generatie daar toch weinig weet van heeft. De enige &#8216;crisis&#8217; die deze generatie meegemaakt heeft, is die van begin 2000 waarin de aandelen wat minder waard werden. Mijn jeugd- en studietijd, en die van vele anderen, heeft zich gekenmerkt door zoveel mogelijk werken naast de studie; geen studiebeurs, studietoelage of wat dan ook. En dan behoorde ik nog tot de vijf procent &#8216;bevoorrechten&#8217; die een universitaire studie kon doen.
Maar klagen past niet, want mede door het perspectief dat het alleen maar beter kon worden, heb ik een goede tijd achter de rug.
Het is duidelijk dat de generatie voor mij het e.e.a. mogelijk maakte zoals mijn generatie dat op zijn beurt heeft gedaan voor de huidige. Dus niet zeuren. Zorgen over kosten en hoe betaal ik dat, zijn er altijd geweest.
ir ing E.E. Pauw, architect, Den Haag
Herdenking (2)
In de rubriek Post (VN 03) schreef dhr. Beyersbergen over de dodenherdenking op de Dam, waarbij sommige Joden de Duitse ambassadeur niet welkom vinden. In zijn betoog mat de schrijver op schrijnende wijze met twee maten: enerzijds stelde hij dat de naoorlogse Duitsers niet schuldig zijn aan de Holocaust (en dat ben ik met hem eens), maar anderzijds stelde hij dat Nederlandse Joden zich moeten schamen voor de wandaden van de Israëlische autoriteiten t.o.v. de Palestijnen. Ik ben een Nederlandse Jood en voor de medewerking van Nederland aan de inval in Irak schaam ik mij als Nederlands staatsburger, maar waarom zou ik mij moeten schamen voor de daden van een andere staat? Omdat die staat wordt geleid door Joden? Dhr. Beyersbergen wekte de indruk te menen dat Duitsers niet collectief schuldig kunnen zijn, maar Joden wel. Zo&#8217;n mening riekt.
Overigens zou ik het juist waarderen indien de Duitse ambassadeur wel zou deelnemen aan de dodenherdenking en sterker nog, ik zou het hoopgevend vinden . Ik zou het opvatten als (nog) een Duitse verklaring van &#8216;Nooit weer!&#8217;
ir ing E.E. Pauw, architect, Den Haag
Hamer
In &#8216;De Week Waarin&#8230;&#8217; van VN 03 was er sprake van &#8216;Mariëtte Hamer, moeder overste van de oppositie.&#8217; Bij mijn weten is de partij die zij vertegenwoordigt nog steeds lid van de regering.
A.J. Veenhuizen, Arnhem
Winnaars
De winnaars van de dinerverloting in het kerstnummer van Vrij Nederland zijn: Linda van der Meulen uit Haarlem; Ella Imandt-van Dongen uit Muiderberg; Jan Willem Mulder uit Arnhem.
Herstel
In het in memoriam over Bibeb (VN 03) staat dat haar familienaam Soutberg in werkelijkheid Santberg zou zijn. Uit het geboorteregister van de gemeente Amsterdam blijkt echter dat zij op 15 juni 1914 wel degelijk is geboren als Elizabeth Maria Soutberg.
Bij het interview met Noomi Rapace (VN 03) stond een verkeerde still uit de film De vrouw die met vuur speelde. Te zien zijn niet de hoofdpersonen, maar de personages Miriam Wu en Paolo Roberto, gespeeld door Yasmine Garbi en Paolo Roberto (als zichzelf).

Gerelateerd