** Moss. Ornaments

Ik wil geen spelbreker zijn, maar als iedereen beweert dat het zo fantastisch gaat met de Nederlandse popmuziek, kan ik alleen maar denken: is dat nou echt zo? Het laatste zogenaamde meesterwerk is van Moss. Oké, het is te prijzen dat de band rond zanger Marien Dorleijn op Ornaments de geijkte gitaarmuziek goeddeels achter zich heeft gelaten. Maar wat ervoor in de plaats is gekomen, kan mij niet erg bekoren. Niets om opgewonden over te raken: stijve, bleke muziek, gekunstelde liedjes, onzekere zang, maar bovenal een gebrek aan durf. Want ondanks een eerste aanzet tot avontuur wordt hier zo keurig binnen de lijntjes gekleurd dat Moss soms klinkt als een middelbareschoolbandje met een overdaad aan percussie. Goed, laat ik de jubelstemming dan ook meteen maar helemaal om zeep helpen: bijster origineel is Ornaments ook niet eens. Op de beste momenten is Moss een poldervariant op Amerikaanse voorbeelden die beduidend spannender muziek maken.

**** Supports Finders...