Fotodocument

Ja, ze kijken dan wel vriendelijk, maar receptionisten hebben áltijd twee gezichten. Vraag het de reiziger die wegens een gemiste trein ’s avonds laat in een onbekende plaats op zoek moet naar een hotel. Hij stapt de lobby binnen. Daar glimlacht het meisje achter de balie hem tegemoet. Heeft ze een kamer? Nee, ze zitten vol. Helemaal vol? Ja, helemaal vol. Een bezemkast misschien? Die ook niet. De glimlach verdwijnt, het gezicht verstrakt. Mag hij hier dan even op de bank zitten? Haar blik gaat richting portier. Even later staat hij weer buiten.

Hoeveel warmte ze ook uitstralen, alle receptionisten zijn in eerste instantie meedogenloze poortwachters. De eerste vraag luidt zonder uitzondering: ‘Wat moet je?’ – in beleefdere termen natuurlijk: ‘Heeft u gereserveerd?’ Zo ja: ‘Mag ik uw paspoort even.’ Daarna: ‘Kunt u vooruit betalen?’ En ten slotte: ‘Hier uw handtekening alstublieft.’ Bij elk negatief antwoord volgt onherroepelijk uitzetting. Pas...