Lieke Marsman. Wat ik mijzelf graag voorhoud. Van Oorschot, 60 p., € 14,50

**1/2

In de jaren zeventig van de vorige eeuw schreven veel dichters kale verzen over ruimte en tijd. De Maximalen riepen die tendens een halt toe. Wie nu over tijd en ruimte schrijft, doet het aftastend, kwetsbaar en gevoelig. Lieke Marsman, debutante, is er zo een. Ze tracht te formuleren wat haar beweegt en overkomt, maar eigenlijk filosofeert ze over onze dimensies, alleen probeert ze prateriger tot de kern te komen: ‘Een ruimte is van wie er vannacht het vaakst heeft geademd’; over waarom het jouw slaapkamer is en niet die van vorige bewoners. Wat ik mijzelf graag voorhoud is poëtisch proza waarin de dichteres naar houvast zoekt en met de werkelijkheid experimenteert. Soms is het strak en doelgericht, dan weer vriendelijk geouwehoer. Egocentrische gedachten en gedichten die het van empathie moeten hebben. Die voel je regelmatig, omdat Marsman zich blootgeeft, maar zo nu en dan denk je wel: nu iets...