12-04-2008
Door Kees Driessen

IT’S A FREE WORLD… ­– De camera van Ken Loach beweegt altijd. Loach volgt zijn personages, stapt midden in een groep ruziënde mannen, rijdt mee als ze op een motor stappen. Zijn camera volgt de acteurs, niet andersom. De spelers hoeven nu eens niet voor elk shot op hun markers te gaan staan; dat geeft ze veel vrijheid en resulteert in voortreffelijke acteerprestaties. De speelfilms van Loach lenen de esthetiek van reportages en ogen daarmee realistisch. Zo wil de regisseur het, omdat hij met zijn films werkelijke maatschappelijke misstanden aan de kaak stelt. In It’s a Free World… toont hij het lot van legale en illegale Oost-Europese arbeiders in Engeland en het morele grensgebied waarin hun opdrachtgevers belanden. Het is niet Loach’ beste film, daarvoor is het verhaal te schetsmatig, maar toch grijpt de film je regelmatig bij de keel. Omdat Loach zijn stijl meesterlijk beheerst.

REDACTED ­– Maar het is niet Loach’ bedoeling dat we echt...