PAUL WESTERBERG – Als het geluk Paul Westerberg had toegelachen, al was het maar één keer, dan had hij nu een alom bejubelde rockster kunnen zijn. Een zanger met de zeggingskracht en de allure van Kurt Cobain, om maar eens een veel beroemdere geestverwant te noemen. Maar een dergelijke status was hem nooit gegund. Nou leek Paul Westerberg er zelf ook altijd weinig moeite voor te doen dat geluk af te dwingen, met zijn vergaande neiging tot nonchalance en aanleg voor liederlijke dronkenschap. Hij is de blauwdruk van de muzikant die heus wel raak schiet, meer dan eens zelfs, maar doorgaans vooral in de eigen voet. Vanaf de eerste stappen van zijn groep The Replacements, toen de glorieuze mislukking al op de loer lag, heb ik een groot zwak voor hem. Het waren de dagen na punk. De toen noodzakelijke herrie zat Westerberg in de weg, omdat hij, zoals latere muziek uitwees, juist een gave bleek te bezitten voor schrijnende maar in wezen best traditionele verhalen, die hij liefst een...