29-11-2008
Door Kees Driessen

Cargo 200

Vorige week wees ik in deze rubriek op de Russische film Brat uit 1997, waarin regisseur Aleksej Balabanov een deprimerend beeld schetst van postcommunistisch Rus­land. Misschien, zou je kunnen denken, verlangt Balabanov terug naar de Sovjet-Unie. Car­go 200 bewijst het tegendeel. De verontrustende film, die zich afspeelt tijdens de laatste dagen van het Sovjetimperium, toont een land in volledig fysiek en moreel verval. Bij Ba­la­ba­nov geen Ostalgie zoals in Good Bye Lenin! (2003) en geen analyse van de communistische controlestaat zoals in Das Leben der An­de­ren (2006). Cargo 200 trekt ons het gruwelijke dagelijks leven in van een agent, een leraar, een boer en enkele no future jongeren in het dorp Le­ninsk.


De reacties van publiek op Cargo 200, vertoond als sneak preview in de Amsterdamse studentenbioscoop Kriterion: ‘Voor mij persoonlijk is het net een graadje te ver.

Het begint nog met zwarte humor, maar aan het...