Korte tijd deelden de huidige minister Plasterk en ik hetzelfde beroep, althans gedeeltelijk: we waren beiden columnist voor de Volkskrant. Ik las die stukken van Plasterk niet altijd, omdat ze mij te partijpolitiek waren.

Plasterk was en is lid van de PvdA. Hij heeft daar nooit een geheim van gemaakt, maar zijn betrokkenheid bij die partij ging wel erg ver voor een columnist. Hij schreef mee aan het partijprogramma, en als ik dan weer zijn mening las in de krant was het bijna altijd de mening van zijn partij, maar dan beter verwoord. (Alleen in de discussie over de Europese grondwet week hij van de partijlijn af. Dit viel op, omdat-ie dat eigenlijk nooit deed.)

De eerlijkste beslissing die zo’n columnist kan nemen, is zelf politicus worden, en dat heeft Plasterk ook gedaan. Ik vond dat waarachtig, want een columnist mag uiteraard lid zijn van een politieke partij (het zijn net echte burgers) maar ik lees liever iemand die zich op geen enkele manier aan partijprogramma’s...