Binnenland

Ik was van de week met collega Thijs Broer bij Ivo Opstelten voor een interview dat u zelf maar even verderop moet lezen. Aan het eind van het gesprek vroegen we nog even naar de zesde mei. En je zag zijn ogen ineens even een andere glans krijgen. ‘Het is als u dat vraagt ineens terug,’ zei hij. ‘Ik zie het weer gebeuren.’

De dood van Fortuyn, daar hebben we het over natuurlijk. Binnenkort gaat het circus weer draaien. Al wordt het snel minder. Er zullen nog wat verlepte tulpen worden gelegd. Misschien een kleine bedevaart naar het praalgraf in Italië. En natuurlijk de obligate foto van een LPF-coryfee, staand naast de stoel in het Palazzo di Pietro, waar Pim zijn beste gedachten had (hopen we maar).

Het eerste jaar liet Mat Herben zich er vereeuwigen en sindsdien hebben ze er allemaal al gestaan. Geert Wilders, Joost Eerdmans. Gerard van As, Ronald Sörensen en Marco Pastors. Een droevige parade van in het licht der eeuwigheid snel te vergeten mensen, als je...