Als het klopt – en ik denk dat ik dat op zijn minst aannemelijk heb gemaakt, de afgelopen weken – dat de publieke sector de komende jaren onder financiële druk komt te staan, is het zaak actie te ondernemen.

Niets doen is onaantrekkelijk, omdat de rechtvaardigheid en (kans)gelijkheid die de overheid voor ons organiseert, alom waardevol worden gevonden. Een ‘Verelendungs-scenario’ voor de publieke sector, waarvan best kan worden volgehouden dat dat al in gang is gezet, is onaantrekkelijk.

Welke actie? Er zijn drie hoofdthema’s. Het eerste is: activiteiten staken. Het tweede is: beleid specifieker maken. Het derde is: (echt) innoveren en met minder belastinggeld betere (publieke) dienstverlening aanbieden. Laten we maar eens kijken wat dat op een concreter niveau behelst.
Staken van activiteiten. Het takenlijstje van de overheid is lang, en niet alle taken zijn even zinvol.

Dit is uiteraard mede een kwestie van (politieke) smaak, maar over nut en noodzaak van...