Roman

in Marion Bloems nieuwste roman vertelt een succesvol acteur, terugkijkend op zijn leven, over zijn grote liefde Etna. Hij richt zich daarbij tot een kind dat hij bij haar verwekte, maar nooit heeft gekend. Een schuldbekentenis van een vader die nooit een vader heeft kunnen zijn, maar dan wel een biecht doorspekt met seks. Want in Meer dan mannelijk is een man testosteron, een vrouw oestrogeen, en betekent terugkijken op je leven vooral terugkijken op je seksleven.

De viriliteit van haar mannelijke hoofdpersoon wordt door Bloem dan ook behoorlijk dik aangezet; hij is het vleesgeworden cliché dat een man niets anders doet dan zijn pik achterna lopen. Iedere vrouw die in zijn verhaal ter sprake komt, wordt onherroepelijk gevolgd door een bijzin in de trant van ‘…met wie ik af en toe stevig had liggen foezelen’, en een vrouw hoeft maar naar hem te kijken of tegen hem te praten of zijn ‘gereedschap’ staat alweer fier overeind. Het sperma dat hij produceert is uiteraard...