Beschouwing / Compromisloze krachttoer van A.F.Th.

‘A.F.Th. – weer 1051 pagi­na’s’, stond op vrijdag 2 maart jongstleden in koeienletters op de openingspagina van de Volkskrant. Dat betrof geen advertentietekst, maar een eindredactioneel oordeel dat niet in lijn bleek met de genuanceerde, gedempt negatieve recensie verderop in de krant. Hier, in die opvallende rechter bovenhoek, sprak kortom de vox populi. Ook al heeft de schrijver vijfendertig kilo aan gewicht verloren, zoals we leerden uit de publiciteit, zijn boeken blijven te dik. Met Het schervengericht, zijn lijvigste roman tot nu toe, bindt A.F.Th. de kat op het spek.

In een interview verklaarde hij dat hij een imagoprobleem heeft: hij kan het nooit goed doen. Schrijft hij een dun boek, heet het direct ‘een tussendoortje’. Schrijft hij een dik boek, dan is het prompt ‘te dik’.

En? Is Het schervengericht te dik voor wat het te bieden heeft? Nee. De nieuwe A.F.Th. is juist perfect op gewicht.

Drogering en...