Tijd van leven
Waar blijft uw tijd?
&#8216;Dansers hebben maar een relatief korte carrière. Emotioneel zijn dansers heel opgewonden, omdat je voelt: de tijd is kort. Je hebt maximaal de tijd tot je veertigste &#8211; misschien een beetje langer &#8211; voordat je moet wisselen van vak. Van binnen groei je als artiest langzamer, pas later word je zekerder. Maar dan is je carrière al bijna voorbij. En dat is moeilijk: je voelt je een non of een monnik die plotseling niet meer mag bidden. Bijna mijn hele leven gaat op aan mijn werk als choreograaf. Maar ik heb me voorgenomen dat dat me niet meer stoort. Ik denk dat het mijn lot is om zo te leven, het maakt deel uit van wie ik ben. Privétijd is er niet zoveel, en wat ik heb gaat naar mijn dochter. Als mijn dochter boos is, zegt ze soms: &#8220;Waarom zijn we niet een normale familie.&#8221; En dan zeggen wij: &#8220;Maar wat is normaal? Noem eens een normale familie?&#8221; Dan noemt ze een paar namen en dan vragen wij: &#8220;Wil je echt zijn zoals die mensen?&#8221; &#8220;Nee,&#8221; zegt ze dan.&#8217;
Hadden uw ouders genoeg tijd voor u?
&#8216;Ik woonde als kind in Noord-Engeland en speelde veel buiten. Ik herinner me vooral tijd met mijn moeder en geen enkele speeltijd met mijn vader. Ooit zong ik een liedje voor mijn dochter, &#8220;The Big Rock Candy Mountain&#8221;, en ik vroeg aan mijn vader of hij het liedje kende. &#8220;Maar herinner je je dat dan niet?&#8221; zei hij. &#8220;Ik speelde dit altijd voor jou op de gitaar.&#8221; Ik had er geen enkele herinnering aan. Maar er was wel heel veel liefde en ik ben nu heel close met mijn vader.&#8217;
Wat was uw beste tijd?
&#8216;Wat ik merk, is dat de momenten waarop ik me het creatiefst voel, de ergste momenten in mijn leven kunnen zijn. En als ik me heel erg blij voel, is dat soms niet de beste tijd voor mijn werk. Ik heb wel een evenwicht: als ik in een zware tijd zit, komt er dus plotseling een ballet dat me steunt. Zo&#8217;n vreselijke tijd heeft dan ook gouden momenten.&#8217;
Voor welk boek zou u eindelijk eens tijd willen maken?
&#8216;De laatste tijd lees ik veel Vikram Seth, hij is voor mij een heel inspirerende schrijver. En ik lees graag het werk van Rupert Thomson, een vriend van mij. Hij zegt altijd dat hij niet kan begrijpen hoe ik een ballet kan maken: dat je daar voor een groep mensen je creativiteit moet gaan uitleggen. Hij sluit zich zes dagen per week op in een caravan &#8211; geen dochter, geen vrouw. Er zijn zoveel verschillende manieren om creatief te zijn. Choreografie is sociale creativiteit; het ontstaat in de studio. Het is chemie. Bodychemie.&#8217;

Gerelateerd