Als je Nederland binnenrijdt, word je begroet door een buizerd. Al drie keer heb ik hem zien zitten, bij de grensovergang tussen Aken en Simpelveld, met de klauwen op het bord ‘Welkom in Nederland’. Ik dacht eerst dat hij van plastic was. Verderop staat namelijk een levensechte ridder langs de weg, op een hengst met een gigantische leuter. Van de Limburgers kun je alles verwachten. Maar de roofvogel bleek echt, het welkomstbord is zijn vaste stek. Zie je nou wel, dacht ik tevreden, we hebben nog wel echte natuur. Bij de Duitsers en Belgen zit nog geen kraai op de grens!

Word je vaderlandslievend als je vlak bij het buitenland woont? In het buitenland zeker. De meeste buitenlanders zijn namelijk patriot, en patriottisme is besmettelijk. Toen ik na tien jaar terugkeerde uit Rusland, vonden Nederlanders mij reactionair. Ik sprak over ‘wij’ en waardeerde opeens veel van ‘onze’ verworvenheden. Verdacht.

Verder landinwaarts, bij het dorp, remde ik af voor een lief tafereel. Een vader...