In de nieuwe roman van Patrick Modiano komen iPhones voor. Dat is heel opmerkelijk. Want hoewel het heden in Modiano's romans altijd het vertrekpunt is, is het vaak nauwelijks ingevuld. Het bestaat al jaren steevast uit bij naam genoemde Parijse straten, cafés, steegjes en pleinen die bij de hoofdpersoon melancholieke herinneringen oproepen aan diezelfde locaties in vroeger tijden – meestal de jaren zestig. De details, de gebeurtenissen, de plot, dat allemaal verschijnt in die vage herinneringen, en veel minder in hedendaagse observaties.