Ik had de man al eens eerder ontmoet, als een journaalbeeld, en nu stap ik bij hem in de auto. Het is goed dat hij me daaraan herinnert, dat hij eerst een man van de televisie was en nu een man die ik een hand kan geven, want anders had ik het niet geweten. Hij zegt het trouwens besmuikt, van die tv, alsof hij zijn eigen actie van toen wil afblussen met veel zelfironie.

Zo ging het: de ochtend van 4 maart, na de gemeenteraadsverkiezingen, toen bekend was dat de PVV de grootste partij was geworden in Almere, liep De V. naar zijn garage. Zijn vrouw was op dat moment niet thuis. Ik weet niet of dat van belang is, maar vermeld het toch. Er was in elk geval geen sprake van overleg of enige (criminele?) samenzwering.

De V. woont al zeer lang in Almere, naar tevredenheid, en het ergerde hem dat deze jonge, Nederlandse stad zo massaal voor nieuwrechts had gekozen. Voordat-ie het zelf wist, had hij de vlag uit de garage gehaald en die halfstok gehangen. Dat was een sterk beeld, een...