<div class="lead">Kees Kraaijeveld geeft de PvdA drie tips voor een slimme herverdeling die wél meer werkgelegenheid oplevert</div>
<div class="wpg-element paragraph">
<p>De vermaledijde inkomensafhankelijke zorgpremie is niet meer. Voor welke regeringspartij was deze maatregel nou eigenlijk het grootste probleem?</p>
</p></div>
<div class="wpg-element paragraph">
<p>Luisteren we naar de media en de peilingen, dan is het antwoord ontegenzeggelijk: voor de VVD. Maar als we wat afstand nemen en kijken naar de onderliggende waarden in dit debat, dan verschijnt een ander beeld. Dan zien we aan de kant van de VVD geen <i>Prinzipienstreit</i>. Het is de bemiddelde burgerij die woedend weigert hun doorgaans zoet verdiende centen te delen met minder welvarende landgenoten. Niks dan materialisme.</p>
<p>De meer fundamentele politiek-economische vraag ligt aan de kant van de PvdA. Want wat willen de sociaal-democraten liever zijn? De Partij van de Arbeid of de Partij van de Herverdeling? De PvdA of de PvdH?</p>
<p>Een schijntegenstelling, zou Samsom zeggen, ik wil alle twee. Mooi streven, maar Samsom loopt hier wel aan tegen een economische tegenstrijdigheid. Meer arbeid én meer herverdeling staan met elkaar op gespannen voet. Hoezo? Nou, omdat de herverdelende maatregelen doorgaans slecht zijn voor de werkgelegenheid. Een inkomensafhankelijke zorgpremie of hogere inkomstenbelasting maakt (meer) werken onaantrekkelijk.</p>
<p>Hoeveel banen dit kost, blijkt uit de doorrekening van het regeerakkoord door het Centraal Planbureau (CPB). Over de zorgpremie was het oordeel: ‘De structurele werkgelegenheid komt 1% à 2% lager uit.’ Dit betekent op een totaal aantal van 6,4 miljoen banen (in 2040) tussen de 64.000 en de 128.000 arbeidsplaatsen minder. Met het zorgpremieplan waren de sociaal-democraten wel PvdH, maar bepaald niet PvdA. Hetzelfde geldt voor de herverdelende maatregelen die nu voor de inkomensafhankelijke zorgpremie in de plaats komen.</p>
</p></div>
<div class="wpg-element streamer">
<blockquote>
<p>Het verschil tussen uitkering en loon moet groter</p>
</blockquote>
</div>
<div class="wpg-element paragraph">
<p>Is herverdeling altijd strijdig met werkgelegenheid en economische groei? Niet per se.</p>
<p>Economieprofessor en PvdA-senator Esther-Mirjam Sent tipte ons afgelopen week via Twitter nog een hoofdstuk van de Organisatie voor Eco­no­mi­sche Samenwerking en Ont­wik­keling (OESO) met de hoopvolle titel <i>Reducing income inequality while boosting economic growth</i>.</p>
<p>Herverdeling en economische groei stimuleren kan volgens de OESO wel, als je het maar slim aanpakt. Een inkomensafhankelijke zorgpremie of een verhoging van de progressieve inkomstenbelastingen is niet slim. Maar wat dan wel? Ik heb drie tips.</p>
<p><i>Tip 1</i>: Waardoor zijn de inkomstenverschillen in Nederland hoger dan het gemiddelde van de 34 OESO-landen? Vooral doordat Nederland wereldkampioen deeltijdwerken is en deeltijdwerkers navenant minder verdienen dan mensen met een voltijdbaan. Als deeltijdwerkers meer uren gaan werken, dan is dit goed voor de economie én het betekent herverdeling.</p>
<p><i>Tip 2</i>: Room de belastingvoordelen van de hogere inkomens verder af. Anders gezegd: de hypotheekrenteaftrek moet sneller omlaag. Goed voor de schatkist, goed voor de herverdeling, op termijn ook goed voor de economie, en daarmee goed voor de arbeid.</p>
<p>Ten slotte is het van belang dat werk blijft lonen. Het verschil tussen uitkering en loon moet groter.</p>
<p><i>Tip 3</i>: Geef de arbeidskorting, die voor 2017 domweg staat ingepland op 500 euro per werkende Nederlander, alleen aan de laagste inkomens. Die kunnen er dan zo 2000 euro op vooruit. En Samsom is dan weer zowel van de PvdH als van de PvdA.</p>
</p></div>


Gerelateerd