Bestaat er een grens die literatuur scheidt van gewone roddel? Is een roman niet meer dan een ‘tekst’ die toevallig door de uitgever van een kaft is voorzien, maar die net zo goed in een roddelblad had kunnen staan?

Wie de Nederlandse literatuur wil bijhouden, kan niet langer om Privé heen (week 10), want daar staat in koeienletters op de cover ‘Huisvriend Beatrix vermoordde actrice’. Die moordende huisvriend is de componist Peter Schat, de vermoorde actrice moet zijn vrouw Marina Schapers zijn, en dit ‘waar gebeurde verhaal’ heeft het blad te danken aan Connie Palmen, die het zo verwoordde in haar boek Lucifer.

‘Een nieuw genre is geboren,’ constateerde ik vorige week: ‘de roddelfilosofie’ – en op dat moment ging Privé dus ter perse en werd het onderscheid tussen literatuur en roddel definitief geslecht. Waarom ik daar rouwig om ben? Omdat Peter Schat mij lief is, de waarheid mij lief is en ook de roman, zoals wij die tot voor Connie Palmen kenden.

Ik...