De schrijver die zuigt

Hij is een solist die geen blad voor de mond neemt, vijanden bij de vleet maakt en zich daarin koestert. Stijl is zijn enige engagement, zijn trouw aan de pen is absoluut. Op de rest is het vrij schieten.

Thomése: elitair estheet, hooggestemd cultuurcriticus, voorvechter van de literatuur als opperste uitdrukkingsvorm, doodsvijand van de verbale platitude. Maar ook een zuiger, een pestkop, een raillerende stinkbomwerper, een fundamenteel oneerbiedige, een welhaast pathologisch opschudder van de goegemeente, die tegelijkertijd voor grof geld op podia optreedt met voetbalminnende lolbroeken.

Altijd weet hij te verrassen. In zijn ‘vrouwenboek’, de historische roman Het zesde bedrijf schetst hij de Nederlandse protofeministe Etta Palm als een kip zonder kop in de overgang. In zijn rouwnovelle Schaduwkind bant hij iedere mogelijkheid uit tot gemakzuchtige ‘herkenning’ door lezende lotgenoten – door elk cliché in dit klaaglied voor zijn...