Essay / Echte en gemanipuleerde behoeften

Niet ver van de Indiase stad Haiderabad bevindt zich een indrukwekkend gebouw dat bekendstaat als het Golkonda-fort. Wie het fort betreedt, treft op de linkermuur vijf roodgeschilderde handafdrukken aan. Ze zijn van de vrouwen van de Nizam (de vorst) die er na de dood van hun echtgenoot vrijwillig voor kozen levend te worden verbrand. Het gebruik dat weduwen zichzelf verbranden, staat bekend als sati. Een vrouw die dit doet, verzamelt verdienste voor haar volgende leven. Eenieder die van de zelfverbranding getuige is, verzamelt eveneens verdienste. Dus mocht de vrouw bij de aanblik van de vlammenzee twijfel gaan koesteren, dan dwingt de aanwezigheid van de toeschouwers haar voornemen alsnog ten uitvoer te brengen.

Ik schreef dat de vijf Nizam-echtgenotes deze vuurdoop vrijwillig ondergingen. Maar hoe vrijwillig is ‘vrijwillig’? Tegenwoordig zouden we zeggen dat de sati is bedoeld om vrouwen in een onderdanige positie te houden, net zoals de...