Uit het leven

Frits de Ruyter de Wildt, op 2 maart op vijfenzeventigjarige leeftijd overleden, was niet alleen een rechtstreekse afstammeling (elfde generatie) van de grote zeeheld Michiel de Ruyter, maar ook een bevlogen pleitbezorger van diens naam en faam. Als jongen van dertien had hij erbij mogen zijn toen voor het eerst na drie eeuwen de loden kist in het praalgraf in de Nieuwe Kerk geopend werd. ‘Het gebalsemde lichaam was in slechte staat. Het meest bizarre vond ik dat het been dat van zijn lijf geschoten was er gewoon bijgelegd was.’ Uiterlijk leek Frits op de Bestevaer – breed gezicht, stevige neus, doordringende blik -, maar naast de deugden ijver, trouw en volharding had hij ook diens opvliegendheid geërfd. Hij was tegendraads, kende geen compromis en in zijn bewogen leven werd hij ‘stormend gedreven naar de toppen van het Hoogste Streven en de dalen van Diepst Verdriet’, zoals in het gedicht stond dat hij had uitgekozen voor zijn overlijdensadvertentie.

Frederik Peter...