Weekboek buitenland

Gelukkig degene die in de internationale politiek op eigen kracht weet te overleven. Zou je denken.

Laten we, nu de wereldeconomie angstig aan een grote operatie ‘zelfreiniging’ begint, het machtigste land ter aarde zijn wonden likt en de rest van de wereld verwachtingsvol op de twintigste januari wacht, eens nagaan hoe je tegen dat eigen kracht-principe kunt aankijken.

Voor de hardcore realisten is uitgaan van eigen kracht natuurlijk een heilig uitgangspunt. Er zijn 192 staten in de wereld en ze kunnen geen 1-1-2 bellen als er onraad is: niemand snelt ze te hulp. De uiterste consequentie in de wereldpolitiek is dus zelfhulp, niet vertrouwen op je buren, vriendschap bestaat niet. Bondgenootschappen? Dat zijn verstandshuwelijken, tijdelijke instrumenten. Nuttig om gemeenschappelijke vijanden het hoofd te bieden, maar wegwerpartikelen zodra die vijand er niet meer is. Of terzijde geschoven, als je er meer last dan profijt van denkt te hebben. De NAVO had na de...